موسیقی

در سال 2013 پژوهشی توسط ناشر بین المللی گروه تیلور و فرانسیس به چاپ رسید که حاکی از تاثیر مهم آهنگ های شاد و پرانرژیبر تغییرات مثبت خلق و خو در دراز مدت بود. با استناد به یافته های این مطالعه، گروهی از شرکت کنندگان که تنها 12 دقیقه از زمان روزانه خود را صرف گوش دادن به موسیقی های شاد کرده بودند، نه تنها در مقایسه با گروه شاهد تمرکز بالاتری را به ثبت رساندند، بلکه آمار افسردگی و اختلالات اضطرابی نیز در آنها پایین تر بود. همچنین اساس پژوهشی جدید از مجله علوم اعصاب انسانی، افرادی که به موسیقی های غمگین گوش می دهند در مقایسه با آنهایی که انواع شادتر را انتخاب می کنند، بیشتر در معرض اضطراب افزایش یابنده و زود رنجی قرار خواهند داشت.

در این مطالعه سطح فعالیت عصبی هریک از شرکت کنندگان پس از پخش مدل های متفاوتی از موسیقی شامل غمگین، شاد و ترسناک سنجیده شد. طبق اطلاعات سازمان جهانی بهداشت، سالانه بیش از 800 هزار مرگ در اثر خودکشی گزارش می شود که اکثر قربانیان بین 15 الی 29 سال دارند.

علاوه بر این، مطالعات متعدد که توسط مجامع علمی متعبر از جمله انجمن روان‌شناسی آمریکا منتشر شده اند نشانگر نکته ای مهم هستند: نوجوانان به خصوص در مواقع پریشانی و ناراحتی، روزانه بیش از 2 ساعت موسیقی گوش می کنند. از این رو هشدار داده می شود که اگر نوجوانی بیش از حد معمول با موسیقی سرگرم است، باید مورد توجه ویژه اطرافیانش قرار گیرد. بر اساس پژوهشی از پاب مد، گوش دادن به موسیقی های غمگین به خصوص در مورد افراد مبتلا به افسردگی می تواند وضعیت ذهنی و حتی جسمی آنها را بدتر کند. گفتنی است که این رابطه کاملا دو طرفه خواهد بود. بدین معنا که افسردگی و گوش دادن به موسیقی های غمگین بر یکدیگر اثر تشدید کننده دارند.

شواهد حاکی از آن هستند که افراد افسرده با علائم بالینی واضح، پاسخ هایی متفاوت از سایرین به موسیقی نشان می دهند. به تازگی آزمایشی توسط کالج کنتیکت انجام و طی آن از شرکت کنندگان خواسته شد که یک قطعه شاد و یک قطعه غمگین از موسیقی های مورد علاقه خود را انتخاب کنند. در ادامه واکنش اشخاص به ترانه مورد نظر بررسی شد.

نتایج به دست آمده بدین صورت بودند: حالِ آن دسته از داوطلبانی که افسردگی داشتند و دچار عارضه ای به نام نشخوار ذهنی بودند (تکرار افکار منفی)، پس از گوش دادن به ترانه غمگین رو به وخامت گذاشت.

مطالعه ای دیگر از مجله تحقیقات مصرف کننده نشان می دهد که صداهای محیطی با شدت متوسط تا حدود 70 دسیبل (چیزی مانند قدرت صدای یک جارو برقی)، می تواند باعث افزایش خلاقیت انسان شود. با این حال گوش دادن به صداهای بلندتر برعکس وضعیت قبل منجر به حواس پرتی و در نتیجه افت قابل توجه خلاقیت و نوآوری می شود.